Όπως, εσείς έτσι και εγώ ζούμε σε μια πόλη με σπουδαίο παρελθόν και ιδιαίτερη ιστορία, για τα οποία δυστυχώς δεν γνωρίζουμε παρά ελάχιστα. Η πόλη των Πατρών- γνωστή για τη σταφίδα της- αποτέλεσε πόλο έλξης για επιφανείς άνδρες κατά το 19ο αιώνα!
H Πάτρα είναι μια πόλη πολύμορφη. H γενική εντύπωση για την Πάτρα παραμένει ίδια: είναι μια πολιτεία εμπορική, πόλη έμπορων. Αυτό αναφέρει ο Γάλλος ακαδημαϊκός Πουκεβίλ.
Στην παλιά πόλη αντικρίζουμε οικοδομήματα μιας άλλης εποχής ένδοξης και η αρχιτεκτονικής τους είναι πολύ εντυπωσιακή. Προσπερνάμε λοιπόν καθημερινά τέτοια έργα, αγνοώντας την ύπαρξη τους. Για αυτό επιλέξαμε να σας παρουσιάσουμε μερικούς από τους αρχιτεκτονικούς «θησαυρούς» της πόλης μας. Μαγευτείτε από ένα μικρό αλλά ιδιαίτερο περίπατο στο κέντρο της πόλης!
Η πόλη των Πατρών διακρίνεται λόγω της γεωγραφικής της θέσης, η οποία της επιτρέπει να αναπτύξει σχέσεις με τα Επτάνησα και την Ευρώπη. Συνεπώς, από το 1834 ξεκινά έντονη οικοδομική δραστηριότητα. Τα σπίτια χτίζονται ανάλογα με την οικονομική δυνατότητα κάθε πολίτη. Εύποροι ιδιοκτήτες πληρώνουν αδρά για να οικοδομήσουν τις οικίες τους ξένοι τεχνίτες και κοσμοπολίτες αρχιτέκτονες.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να παρατηρούμε στην πόλη μας αρχιτεκτονικούς ρυθμούς, που ξεκινούν και ακμάζουν στην Ευρώπη. Γνωστοί αρχιτέκτονες, που εργάζονται στην πόλη μας είναι ο Λύσανδρος Καυταντζόγλου, ο Ziller, ο Hansen κ.α. Τα ρεύματα, που κυριαρχούν είναι ο νεοκλασικισμός, ο εκλεκτικισμός και το αρτ νουβώ.
Ο ρυθμός του Νεοκλασικισμού επιβάλλεται στις οικίες μετά το 1834, 40 χρόνια μετά από την εμφάνιση του ρεύματος στην Ευρώπη. Ωστόσο, δεν λείπουν και οι τοπικές παραδόσεις, όπως και οι επιδράσεις από το ρομαντικό πνεύμα, το οποίο κυριαρχεί στη Δυτική Ευρώπη.
Τα κτίρια παρόλα αυτά προσαρμόζονται στα ελληνικά δεδομένα δηλαδή οι κατασκευές δεν είναι μνημειακές, αλλά μικρότερης κλίμακας μειώνοντας έτσι και τον προϋπολογισμό. Συμπερασματικά, αυτή η προσαρμογή συμβάλει στην αρμονία τοπιού και αρχιτεκτονικής και ταυτόχρονα, το αποτέλεσμα είναι πιο ανάλαφρο.
Χαρακτηριστικά δείγματα αυτού του ρυθμού είναι η οικία Περιβολαρόπουλου και η Κατοικία στην οδό Βότση 39 και Κορίνθου.
Η οικία Περιβολαρόπουλου βρίσκεται στην συμβολή των οδών Μαιζώνος και Αγίου Νικολάου. Χτίστηκε περί το 1900, μάλλον σε σχέδιο του Τσίλερ. Είναι διώροφο κτίριο νεοκλασικού ύφους, με ισόγεια στοά στο πεζοδρόμιο της οδού Αγίου Νικολάου.
Η στοά στηρίζεται σε 22 μαρμάρινους κίονες ιωνικού ρυθμού και φέρει ζωγραφική διακόσμηση στην οροφή της. Αποτελεί ένα από τα ωραιότερα και επιβλητικότερα νεοκλασικά κτίρια της πόλης, με καλοδουλεμένα μαρμάρινα γλυπτά στοιχεία και όμορφες οροφογραφίες.
