Γεννήθηκε στην Πάτρα το 1955. Η μητέρα της, ανήλικη τότε, αναγκάστηκε να τη δώσει στο Δημοτικό Βρεφοκομείο της πόλης. Υιοθετήθηκε όταν ήταν 8 μηνών από Αμερικανούς γονείς και μεγάλωσε στην Αλάσκα. Τη δεκαετία του 1980 ήρθε στην Ελλάδα και γνωρίστηκε με τη βιολογική μητέρα της ενώ το 2000 συνάντησε και τον βιολογικό πατέρα της, λίγο πριν φύγει από τη ζωή.
Και τώρα, ξαναγύρισε στην Πάτρα, αναζητώντας την χαμένη αδελφή που έμαθε ότι έχει και που επίσης έχει υιοθετηθεί από Αμερικανούς γονείς.
Η συγκλονιστική ιστορία της Γιάννας Λάππα, όπως αποκαλύπτει το pelop.gr, ξεκίνησε το 1955, μέσα στο δράμα της μεταπολεμικής Ελλάδος, όταν οι μητέρες παρέδιδαν τα παιδιά τους σε ορφανοτροφεία, είτε επειδή ήταν εκτός γάμου και η συντηρητική κοινωνία δεν συγχωρούσε τέτοια ατοπήματα, είτε για να γλιτώσουν από τη φτώχεια και την πείνα.
«Νιώθω Ελληνίδα! Είμαι Ελληνίδα!» λέει η Γιάννα Λάππα, αν και μεγάλωσε ως «Ιόνι Φίσερ» στην Αλάσκα των ΗΠΑ. Ο θετός της πατέρας πέθανε μόλις την περασμένη εβδομάδα, σε πολύ μεγάλη ηλικία. Ήταν ο τελευταίος εν ζωή δημιουργός του συντάγματος της Αλάσκα, ένας σημαντικός άνθρωπος στην περιοχή του, γιατρός, γερουσιαστής, με σπουδές στα μεγάλα πανεπιστήμια των ΗΠΑ.
Πώς βρέθηκε στο Δημοτικό Βρεφοκομείο
Η κυρία Λάππα αναφέρθηκε στα όσα έγιναν πριν γεννηθεί και μέχρι που η μητέρα της την έδωσε μόλις 8 ημερών βρέφος, στο Βρεφοκομείο.
«Η μητέρα μου γνώρισε τον πατέρα μου σε πολύ μικρή ηλικία, ήταν ανήλικη ακόμη, μόλις 15 ετών. Τον ερωτεύτηκε και πίστευε ότι θα παντρευτούν, όμως, αυτός δεν ήθελε τελικά. Στην κοινωνία εκείνης της εποχής δεν χωρούσε ένα παιδί εκτός γάμου», εξηγεί.
Όταν γέννησε, την έδιωξαν από το σπίτι και κυκλοφορούσε στους δρόμους, προσπαθώντας να δει τι θα κάνει. «Τελικά βρέθηκε στο Βρεφοκομείο στην Ανω Πόλη και με παρέδωσε στην καλύτερη φίλη της, η οποία ήταν νοσοκόμα εκεί. Τότε ήμουν βρέφος 8 ημερών και πολλά χρόνια αργότερα έμαθα ότι στις 9 ημέρες με βάπτισαν στη διπλανή εκκλησία (σ.σ. Παντοκράτορας), δίνοντάς μου το όνομα της φίλης της μητέρας μου».
Η μητέρα της, λέει, δεν ήθελε να μείνει στο Βρεφοκομείο και έψαχνε ένα ασφαλές σπίτι. Στην αρχή την έδωσαν σε μία κυρία, όπου η μητέρα της την επισκεπτόταν κάθε εβδομάδα. Όμως σε ηλικία 8 μηνών, την έδωσαν στους Αμερικανούς θετούς γονείς της. Εκεί μεγάλωσε και έγινε καθηγήτρια φλάουτου.
Η συνάντηση με τη μητέρα της στα τέλη της δεκαετίας του 1980
Η γυναίκα έμαθε για τις ρίζες της και θέλησε να τις ψάξει. Επέστρεψε στην Ελλάδα στα τέλη της δεκαετίας του 1980 για να βρει τη βιολογική της μητέρα. Με τη βοήθεια του Βρεφοκομείου και μετά από σχετική έρευνα, τη συνάντησε στο σπίτι όπου εργαζόταν ως οικιακή βοηθός. Το όνομά της ήταν Μαρία Λάππα. Η συγκίνηση, όπως λέει η ίδια, ήταν απερίγραπτη, ενώ υπήρχε αγάπη και μετάνοια. «”Τι είδους παιδί ήμουνα;”, ρώτησα τη μάνα μου. ”Χαρούμενο” ήταν η απάντησή της», λέει.
Στις αρχές της δεκαετίας του 2000, η Γιάννα Λάππα συνέχισε την αναζήτηση και βρήκε τον βιολογικό της πατέρα, λίγο πριν φύγει από τη ζωή.
