Από κει και πέρα, τι θα ήθελα να δω στην αγαπημένη μας πόλη το 2014; Προσπάθησα να τα αποκωδικοποιήσω στα ακόλουθα:
Θέλω να δω
Μια Πάτρα καλύτερη, πιο καθαρή, πιο ανθρώπινη, με συγκεκριμένο σχέδιο οικονομικού προσανατολισμού, που να ξέρει πού πηγαίνει και πώς πορεύεται.
Δεν θέλω να δω
Μια Πάτρα μίζερη, βρώμικη, που να πορεύεται στα τυφλά, με ανθρώπους στα ηνία της ξεπερασμένους από την εποχή τους που να εθελοτυφλούν και να φέρονται με τη νοοτροπία του ξερόλα και του αναντικατάστατου.
Θέλω να δω
Στις επικείμενες αυτοδιοικητικές εκλογές να αναδεικνύονται ικανοί και καθʼ όλα άξιοι άνθρωποι, χωρίς κομματικές ταυτότητες, αγκυλώσεις και σύνδρομα του παρελθόντος, που να συμβαδίζουν με τα κελεύσματα των καιρών. Να μην είναι δήθεν προοδευτικοί, αλλά στην πραγματικότητα να είναι κολλημένοι σε συντηρητικές, ακραίες, πρακτικές.
Δεν θέλω να δω
Στις επικείμενες αυτοδιοικητικές εκλογές τους ίδιους και τους ίδιους, ανεπάγγελτους στη ζωή και επαγγελματίες στην πολιτική, οι οποίοι επί χρόνια τώρα εναλλάσσονται σε θέσεις και καρέκλες, με το αζημίωτο. Δεν έχουν να προσφέρουν πλέον τίποτα στην κοινωνία ούτε στους εαυτούς τους. Όσο έφαγαν, έφαγαν.
Θέλω να δω
Σεβασμό στη διαφορετική άποψη, σεβασμό στη διαφορετική πρακτική, ακόμη κι αν αυτή δεν συνάδει με τη γενικότερη επικρατούσα αντίληψη.
Δεν θέλω να δω
Καραγκιοζιλίκια φασιστικής έμπνευσης και προέλευσης, «ντου» σε μαγαζιά που λειτουργούν τις Κυριακές από κομματικοσυνδικαλιστικούς στρατούς.
Και μια ευχή για τα μέσα ενημέρωσης
Επιτέλους, αυτός ο πολυβασανισμένος (και) από την κρίση χώρος να ξαναβρεί τους ρυθμούς του και να λειτουργήσει σε συνθήκες υγιούς ανταγωνισμού, αποβάλλοντας τους απατεώνες και τους τυχάρπαστους που το παίζουν εκδότες και παράγοντες και την ίδια ώρα χρωστούν σε όσους μιλάνε ελληνικά!
