O αθηναίος δημότης που θα επιλέξει στις 7 του Νοέμβρη δήμαρχο και δημοτικό συμβούλιο (η ελπίδα είναι να ψηφίσει Καμίνη!) έχει κάθε συμφέρον να πράξει ορισμένα απλά πράγματα. Το κυριότερο είναι να κοιτάξει γύρω του χωρίς τις παρωπίδες της συνήθειας που κρύβει την ασχήμια. Το πρώτο που θα «ανακαλύψει» είναι τη βρώμα. Τα σκουπίδια συνήθως ξεχύνονται από τους κάδους ακόμα και σε απόσταση 50 μέτρων από το καμάρι μας, το Μουσείο της Ακρόπολης, και σε απόσταση 20 μέτρων από την πιο προσιτή είσοδο του αρχαιολογικού χώρου. Εξω από το κέντρο τα πράγματα είναι χειρότερα. Αλλά και στο κέντρο, με ελάχιστες εξαιρέσεις, πλατείες και πεζοδρόμια πλένονται σπάνιαστις άλλες μεγαλουπόλεις πλένονται ως και δύο φορές την ημέρα.Δεύτερη «ανακάλυψη», η ελάχιστη συμβολή της Δημοτικής Αστυνομίας για την πάταξη της απλής καθημερινής παραβατικότητας- η εγκληματικότητα ανήκει στη δικαιοδοσία της Αστυνομίας-, με μόνη εξαίρεση το παράνομο παρκάρισμα, αλλά και αυτό επιλεκτικά. Ολα τα άλλα (τραπεζοκαθίσματα, παραβάσεις στοιχειωδών κανόνων ζωής και εμπορίας στην πόλη, καταστροφές πεζοδρομίων, επικαλύψεις πινακίδων, ακόμη και κοπές δέντρων) η Δημοτική Αστυνομία συνήθως «δεν τα βλέπει». Ενώ έχει εγκαταλείψει το «ιστορικό κέντρο» στην κακή τύχη του. Τα περισσότερα πεζοδρόμια (πάνε οι Ολυμπιακοί!) είναι κατεστραμμένα. Για όσους αμφιβάλλουν, μια βόλτα στα Εξάρχεια αρκεί για να το διαπιστώσουν. Αλλά Εξάρχεια ως προς τα χάλια των πεζοδρομίων υπάρχουν παντού. Στην Αθήνα και το περπάτημα είναι επικίνδυνο. Οχι μόνο γιατί τα πεζοδρόμια είναι παγίδες. Αλλά γιατί καταστήματα, αυτοκίνητα, δίτροχα τα καταλαμβάνουν, διώχνοντας στον δρόμο τους πεζούς, νέους, γέρους, παιδιά, μανάδες με νήπια, και ανήμπορους. Οι ειδικές για τους τυφλούς ανάγλυφες διαγραμμίσεις είναι και αυτές επικίνδυνες παγίδες: οδηγούν συνήθως σε τραπεζοκαθίσματα, περίπτερα, «εκθετήρια» καταστημάτων, δίκυκλα και αυτοκίνητα.
Οι βρεφονηπιακοί σταθμοί είναι λίγοι και προβληματικοί. Οι υπηρεσίες που προσφέρει ο δήμος στους δημότες είναι υποτυπώδεις παρά τα μεγάλα έσοδα και τα τεράστια δάνεια. Βέβαια οι πολιτιστικές του δραστηριότητες δεν είναι αμελητέες. Πώς να μη σκεφτεί κανείς ότι προσφέρονται για την προπαγάνδα της δημοτικής αρχής; Το ίδιο συμβαίνει με το πανάκριβο δημοτικό ραδιόφωνο: θα ήταν ενδιαφέρον να μάθουμε πόσο στοιχίζει στους δημότες ο καθένας από τους λιγοστούς ακροατές του.
Αυτά μόνο; Οχι, υπάρχουν και άλλα. Οπως υπάρχουν ακόμα πολίτες έτοιμοι να ψηφίσουν μιαν αποτυχημένη από χρόνια δεξιά και ακροδεξιά παρέα, με αρχηγό τον Νικήτα Κακλαμάνη, νομίζοντας, μαζί με κάποιους «αριστερούς», ότι θα απαλλαγούν έτσι από το μνημόνιο!
