Υπερδιπλασιασμένα είναι τα ποσοστά των παιδιών και των εφήβων από την Ηλεία και την Αχαΐα κυρίως, που εξυπηρετεί η Παιδοψυχιατρική Κλινική του Καραμανδάνειου Νοσοκομείου Παίδων Πατρών.
Την παραπάνω διαπίστωση έκανε σε συνέντευξή της στη εφημερίδα «Πατρίς» η διευθύντρια της κλινικής Μένη Μενούνου, η οποία ανέπτυξε τους λόγους που τα παιδιά σήμερα χρήζουν θεραπείας. Σε αυτή τη δραματική αύξηση, όπως ανέφερε, συμβάλλουν πολλοί λόγοι, οι οποίοι βρίσκονται γύρω από ένα ευρύ κοινωνικό φάσμα, το οποίο στην συνέχεια εξαπλώνεται.
Τα προβλήματα της καθημερινότητας, η έλλειψη επικοινωνίας με τους γονείς, η επικινδυνότητα των social media και η υπερβολική χρήση του διαδικτύου και η βία των ενηλίκων που ακολουθεί και τους ενήλικες, είναι μερικά από αυτά.
-Πόσο επικίνδυνα θεωρούνται τα challenges του Tik Tok, ο κόσμος των social media και πόσο εύκολα επηρεάζονται τα παιδιά;
Ο κόσμος των social media είναι ένας αναδυόμενος κόσμος, όπου τα μικρά παιδιά αντιλαμβάνονται την ύπαρξή τους μέσα από το διαδίκτυο, ξεκινώντας τη χρήση από πάρα πολύ μικρή ηλικία, ακόμα και από τα δύο ή τρία έτη (με χρήση κινητού ή tablet), κάτι που δεν έζησαν οι ενήλικες.
Έτσι έχει δημιουργηθεί ένα χάσμα γενεών, που έχει σχέση με την επικοινωνία των μικρών με τους μεγάλους. Πλέον, τα παιδιά δε ζωγραφίζουν σε τοίχους, δεν παίζουν σε γειτονιές, αλλά φωτογραφίζονται στο Tik Tok και χρησιμοποιούν social media και οθόνες.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να εθίζονται και να ξεκινούν μια κούρσα δημοφιλίας. Ζουν και μαθαίνουν να ζουν για τη διαδικτυακή τους φήμη, ειδικά στην εφηβική τους ηλικία.
Είναι μια γενιά εθισμένη σε μια online υπερέκθεση και εγκλωβισμένη σε μια εικόνα που προβάλει προς τα έξω. Έτσι γίνονται ευάλωτα και πέφτουν θύματα εκβιασμών ή διαδικτυακών προκλήσεων.
Έχουμε δει ακόμα ότι συνομιλούν με αγνώστους παρότι γνωρίζουν την επικινδυνότητα. Εκτίθενται σε κίνδυνο χωρίς να μπορούν να προβλέψουν τις συνέπειες, παρότι γνωρίζουν ότι δεν είναι σωστό. Σημαντικός αριθμός εφήβων ζει στον κυβερνοχώρο. Συνάπτει σχέσεις με άτομα που χρησιμοποιούν τεχνολογία, είτε βλέπουν ανεπιθύμητο σεξουαλικό υλικό, είτε πέφτουν θύματα εκφοβισμού και εκβιασμού, με τη δημοσίευση δικού τους φωτογραφικού υλικού, περιπτώσεις που έχουμε δει πολλές φορές. Στο διαδίκτυο υιοθετούν ταυτότητες που δε μπορούν να τις εκφράσουν στην πραγματική ζωή.
Ο έφηβος λοιπόν, που είναι μια ευάλωτη και μια ραγδαία μεταβαλλόμενη προσωπικότητα, επενδύει στα social media, που έχουν δικαίωμα να περιηγούνται χωρίς όρια, σε αντίθεση με τον πραγματικό κόσμο. Εκεί αίρονται και οι αναστολές τους και τους δίνεται η δυνατότητα να δραπετεύουν από την πραγματικότητα, ακόμα και από την ψυχολογική τους, ειδικά όταν είναι στεναχωρημένοι. Καταφεύγοντας σε αυτό το χώρο ανακουφίζονται. Τώρα έρχονται τα παιχνίδια των διαδικτυακών προκλήσεων, που είναι αρκετά δημοφιλή μεταξύ των παιδιών, οι οποίες είναι επικίνδυνες για τη ζωή τους. Η δημοφιλία των challenges οφείλεται στο μιμητισμό της ηλικίας. Είναι κατεξοχήν η ηλικία που οι έφηβοι θέλουν να μιμούνται προκειμένου να δημιουργήσουν την ταυτότητά τους, ώστε να ανήκουν σε ομάδες, να πειραματιστούν, να ξεχωρίσουν. Αυτή την αναπτυξιακή ανάγκη καλύπτουν οι διαδικτυακές προκλήσεις.
Για αυτό και δεν πέφτουν στην ίδια παγίδα όλοι οι έφηβοι. Πρέπει να υπάρχει ένα ψυχικό ευαίσθητο υπόβαθρο όπου τα παιδιά θα πέσουν στην παγίδα. Εξαρτάται από τη γνωστική τους ανάπτυξη, σε τι ηλικία βρίσκονται. Δε συναντάμε σε αυτό παιδιά 18 ετών παιδιά, αλλά μικρότερα.
-Μπορούν οι γονείς να προστατευόσουν τα παιδιά τους;
Οι γονείς είναι το κλειδί σε αυτή την ιστορία. Δηλαδή, το ότι τα social media έχουν καταλάβει τα παιδιά σε τόσο παθολογικό βαθμό, σημαίνει ότι υπάρχει έλλειψη ζεστασιάς και κατανόησης από την πλευρά των γονέων πολλές φορές. Ξέρουμε ότι η κατανόηση και η ζεστασιά από την πλευρά του γονιού αποδυναμώνει την οποιαδήποτε επιθετικότητα ή το κενό του παιδιού. Δε θέλουμε να δημιουργήσουμε ενοχές στους γονείς ότι είναι ακριβώς υπεύθυνοι για αυτή την υπερχρήση και την έκθεση. Όμως είναι σίγουρο ότι υπάρχει ένα κενό στην ανάπτυξη του παιδιού, ώστε να καταφύγει και να έχει τόση ανάγκη αυτό το μιμητισμό και αυτή την έξαρση. Οπότε, οι γονείς πρέπει να έχουν χτίσει από χρόνια μια σημαντική σχέση με τα παιδιά τους, όντας κοντά τους, να αφουγκράζονται τις ανησυχίες, τα προβλήματα και τους φόβους τους. Οι σύγχρονοι γονείς δεν έχουν χρόνο να επικοινωνούν με τα παιδιά τους, να κερδίζουν την εμπιστοσύνη τους, ώστε να νιώσουν άνετα τα παιδιά να μιλήσουν. Πολλά παιδιά δεν τολμούν να μιλήσουν στους γονείς τους για αυτό που τα ενοχλεί ή τα στεναχωρεί. Πρέπει να τα προσεγγίζουν ουσιαστικά, να τα αποδέχονται όπως είναι, να μην είναι υπερπροστατευτικοί ούτε τιμωρητικοί, αλλά σταθεροί στην οριοθέτηση.
-Όλο και πιο συχνά βλέπουμε ειδήσεις με θύματα και θύτες ανήλικα άτομα. Που πιστεύετε ότι οφείλεται η αύξηση των περιστατικών βίας;
Όντως έχουν αυξηθεί. Για παράδειγμα, έρευνες δείχνουν την πανδημία, αυτό το κλείσιμο, την οικονομική κρίση, τη φτώχεια, κ.α., δηλαδή πολλές σημαντικές και ψυχοπιεστικές καταστάσεις, οι οποίες έχουν επηρεάσει τη δομή και τη λειτουργία της οικογένειας. Τα παιδιά είναι το αποτέλεσμα της λειτουργικότητας της οικογένειας. Δε μπορούμε να τα βλέπουμε αποκομμένα. Η αύξηση των περιστατικών της βίας ακολουθεί τη βία των ενηλίκων. Σήμερα τα παιδιά ‘’ βομβαρδίζονται’’ από ηλεκτρονικές πληροφορίες, εικόνες, διαφημίσεις, αναζητούν την επαφή με λάθος τρόπους, την ηδονή, την καλοπέραση, γιατί πλέον θεωρούν την κοινωνική προσφορά αδυναμία ή αναχρονισμό. Τα πρότυπα έχουν αλλάξει. Η αυτοεκτίμηση του παιδιού, για παράδειγμα στο δημοτικό, βλέπουμε να εξαρτάται από τα αγαθά που έχει, πως ντύνεται, σε τι σπίτι μένει κ.α. Οπότε, τα παιδιά καταφεύγουν σε κάθε είδους εκκεντρικότητα, βιαιότητα, για να ανακαλύψουν νέους τρόπους προκειμένου να καλύψουν αυτό το κενό που αισθάνονται. Αυτό είναι αντανάκλαση και του κόσμου των ενηλίκων και της κοινωνίας ευρύτερα. Κάποια περιστατικά ίσως να υπήρχαν πάντα, τώρα όμως γίνονται πιο γνωστά, λόγω της παρουσίασής τους και από τον Τύπο. Αντίστοιχα, τα μέσα ενημέρωσης δεν προβάλλουν τόσο τους εφήβους που έχουν πετύχει καλά πράγματα, δίνουν καμιά φορά ψευδοεικόνα ότι υπάρχει πολύ βία.
-Έχει αυξηθεί ο αριθμός των παιδιών που εξετάζονται στο νοσοκομείο όπου υπηρετείτε;
Κυρίως εξετάζουμε παιδιά από Αχαΐα, Ηλεία και τα Ιόνια νησιά. Τα τελευταία χρόνια βλέπουμε μια αύξουσα τάση των παιδιών που παρουσιάζουν ψυχικές δυσκολίες και πολύ βαριές, όπως αυτοτραυματισμοί, απόπειρες αυτοκτονίας, δυσφορίες φύλλου, καταθλιπτικές ιστορίες, εθισμός στο διαδίκτυο, εκφοβισμός και οι συνέπειές του. Έχει αυξηθεί παράλληλα και η ευαισθησία των παιδιών. Ζητούν πιο γρήγορα τη βοήθεια των ειδικών, Οι γονείς είναι πιο ανοιχτοί πλέον. Όμως, η παραβατικότητα έχει αυξηθεί και έχουν υπερδιπλασιαστεί σε βάθος δεκαετίας από την κρίση τα περιστατικά που βλέπουμε και οι νοσηλείες των παιδιών. Υπάρχουν περισσότερες κλήσεις από γονείς, υπηρεσίες, φορείς, δομές, αρχές, εισαγγελικές εντολές. Εκεί που βλέπαμε 20 την εβδομάδα τώρα έχουμε περισσότερα από 40 περιστατικά. Αλλά σε αυτό οφείλεται και η ευαισθησία των γονιών, που είναι ένα θετικό στοιχείο. Όσο πιο γρήγορα εντοπιστεί ένα πρόβλημα, τόσο πιο εύκολα διορθώνεται.
0 Σχόλια