Πάτρα: «Σκεφτόμουνα να πέσω στη θάλασσα – Αναζητούσαμε καταφύγιο σε κάθε σημείο»

Τις δραματικές στιγμές που έζησε μόλις ξεκίνησε να μυρίζει τη φωτιά και να βλέπει τους καπνούς, στην ναυτική τραγωδία το Norman Atlantic περιγράφει ο διασωθείς γιατρός Δημοσθένης Μάνδηλας, λίγα λεπτά μετά την άφιξή του στο λιμάνι της Πάτρας με το καράβι Cruise Europa.

Μεταξύ άλλων αναφέρει πως δεν υπήρχε σωστός συντονισμός, αν και διεφάνη ενδιαφέρον τόσο από το πλήρωμα όσο και από τον καπετάνιο.

Ο νεαρός γιατρός πήγαινε στην Ιταλία προκειμένου να μεταβεί με το αυτοκίνητό του στο Δουβλίνο όπου και εργάζεται.

«Με ξύπνησε η μυρωδιά, είχε καπνό στο διάδρομο άρχισαν να φωνάζει ο κόσμος φωτιά. Ανεβήκαμε πάνω πολύ γρήγορα στο κατάστρωμα, ενώ είχε και πολύ άσχημο καιρό. Καταλαβαίνετε πως προσπαθούσαμε να βρούμε καταφύγιο από καπνό, μυρωδιές, θερμότητα, καιρό. Βρήκαμε καταφύγιο αρχικά κοντά στη γέφυρα, όμως πήρε και αυτή φωτιά. Καθίσαμε αρκετές ώρες μέχρι να δούμε να πλησιάζουν τα πρώτα καράβια, σχεδόν τέσσερις ώρες. Στη συνέχεια ανεβήκαμε στο κατάστρωμα το ανοικτό. Το ιταλικό πλήρωμα μιλούσε μεταξύ του προσπαθώντας να οργανωθούν, όμως το κακό είναι πως δεν μπορούσαν να πλησιάσουν κοντά τα άλλα καράβια» τόνισε ο κ. Μάνδηλας.

Σε ερώτηση αν φοβήθηκε για τη ζωή του, σημείωσε πως «σε όλους πέρασε η ιδέα να πέσουν στη θάλασσα. Δεν είχαμε πρόσβαση στις σωσίβιες λέμβους, ήμασταν χωρισμένοι σε γκρουπ ουσιαστικά. Άκουγα το πλήρωμα και τον καπετάνιο που ζητούσε συνέχεια να έρθουν τα σωστικά, υπήρχε ενδιαφέρον όχι όμως και σωστός συντονισμός.

Η κατάσταση σε κάποια στιγμή ήταν λίγο ‘ο σώζων εαυτόν σωθήτω’. Κυρίως μετά τη δεύτερη μέρα όσο περνούσαν οι ώρες και δεν υπήρχε η σωστή και έγκαιρη διάσωση. Πάλι καλά που άντεξε το πλοίο. Μείναμε επάνω πιο πολύ άνδρες και κάποιες γυναίκες που δεν ήθελαν. Κρατιόμασταν παρόλο που δεν γνωριζόμασταν, γιατί φυσούσε πολύ αλλά και από τον αέρα από τα ελικόπτερα, μας πέταγε. Όλοι κοιτούσαμε μήπως βρούμε μια θέση για το ελικόπτερο. Ήμουν βέβαιος πως θα αντέξει το πλοίο, οπότε φοβόμουν μόνο για το αν θα αντέξω το κρύο, γιατί ήμασταν μούσκεμα όλοι, μας κατέβρεχαν και τα σωστικά. Σε όλους στριφογύρισε η ιδέα να πηδήσουμε στη θάλασσα, όμως νομίζω ήταν η έσχατη λύση ιδίως όταν άρχισε να νυχτώνει το δεύτερο βράδυ».

Αναφορικά με το αν έχει ακούσει κάτι για το πώς ξεκίνησε η φωτιά δήλωσε πως «δεν έχουμε ακούσει κάτι, μεταξύ τους το πλήρωμα μιλούσε για αυτό, αλλά δεν τους ακούσαμε».