Το δράμα που αφήνει πίσω του το 2013 και η ελπίδα που φέρνει το 2014.... Παραμονή πρωτοχρονιάς στον δρόμο ή φιλοξενούμενοι σε κάποια ξενοδοχείο που έχει μισθώσει η αντιδημαρχία της Πάτρας. Το νέο έτος βρήκε στον δρόμο και στο παγκάκι πάνω από 17 πολίτες της πόλης. Τουλάχιστον. Άλλωστε κανείς δεν μπορεί να ξέρει τον ακριβή αριθμό τους. Οι περισσότεροι από αυτούς κρύβονται από κοινωνική ντροπή και δεν ανέχονται να φιλοξενηθούν από κάποια κοινωνική υπηρεσία. Είναι άνθρωποι που ήταν σαν και μας, νοικοκυραίοι, έχοντας ο καθένας τους το δικό του σπίτι κάποτε και ένα πιάτο φαί για να γιορτάσει τον ερχομό του νέου έτους. Οι συνέπειες τις κρίσεις για ορισμένες ομάδες πολιτών είναι ιδιαίτερα βαριές. Οι περισσότεροι από αυτούς τους άστεγους είναι Πατρινοί, όχι μετανάστες. Δύο συχνάζουν στην Πλατεία Υψηλών Αλωνίων, άλλοι δύο στην Πλατεία Όλγας, ένας κοιμάται στην Πλατεία Ομόνοιας και μία οικογένεια που ζει μέσα σε ένα αμάξια στην περιοχή της Αγίας Αλεξιώτισσας. Πόσοι άραγε να υπάρχουν ακόμη σε άλλες συνοικίες της πόλης; Ποιος ξέρει; Το σημαντικό βέβαια είναι να βγάζει κανείς μία ελπίδα από κάθε κατάσταση, όσο αρνητική και αν είναι αυτή. Και η ελπίδα τόσο για τους ανθρώπους αυτούς, όσο και για όλους εμάς που αντιμετωπίζουμε στην καθημερινότητα μας χιλιάδες προβλήματα, πολλά από τα οποία αφορούν την ίδια την επιβίωση μας, η ελπίδα αυτή έχει να κάνει με τον ερχομό του νέου έτους. Μία ελπίδα λοιπόν για το 2014. Ας την κρατήσουμε και ας πιστέψουμε σε αυτή.
Το δράμα που αφήνει πίσω του το 2013 και η ελπίδα που φέρνει το 2014.... Παραμονή πρωτοχρονιάς στον δρόμο ή φιλοξενούμενοι σε κάποια ξενοδοχείο που έχει μισθώσει η αντιδημαρχία της Πάτρας. Το νέο έτος βρήκε στον δρόμο και στο παγκάκι πάνω από 17 πολίτες της πόλης. Τουλάχιστον. Άλλωστε κανείς δεν μπορεί να ξέρει τον ακριβή αριθμό τους. Οι περισσότεροι από αυτούς κρύβονται από κοινωνική ντροπή και δεν ανέχονται να φιλοξενηθούν από κάποια κοινωνική υπηρεσία. Είναι άνθρωποι που ήταν σαν και μας, νοικοκυραίοι, έχοντας ο καθένας τους το δικό του σπίτι κάποτε και ένα πιάτο φαί για να γιορτάσει τον ερχομό του νέου έτους. Οι συνέπειες τις κρίσεις για ορισμένες ομάδες πολιτών είναι ιδιαίτερα βαριές. Οι περισσότεροι από αυτούς τους άστεγους είναι Πατρινοί, όχι μετανάστες. Δύο συχνάζουν στην Πλατεία Υψηλών Αλωνίων, άλλοι δύο στην Πλατεία Όλγας, ένας κοιμάται στην Πλατεία Ομόνοιας και μία οικογένεια που ζει μέσα σε ένα αμάξια στην περιοχή της Αγίας Αλεξιώτισσας. Πόσοι άραγε να υπάρχουν ακόμη σε άλλες συνοικίες της πόλης; Ποιος ξέρει; Το σημαντικό βέβαια είναι να βγάζει κανείς μία ελπίδα από κάθε κατάσταση, όσο αρνητική και αν είναι αυτή. Και η ελπίδα τόσο για τους ανθρώπους αυτούς, όσο και για όλους εμάς που αντιμετωπίζουμε στην καθημερινότητα μας χιλιάδες προβλήματα, πολλά από τα οποία αφορούν την ίδια την επιβίωση μας, η ελπίδα αυτή έχει να κάνει με τον ερχομό του νέου έτους. Μία ελπίδα λοιπόν για το 2014. Ας την κρατήσουμε και ας πιστέψουμε σε αυτή. 
0 Σχόλια