Τι γίνεται με το θέμα των ατόμων που έχουν ανάγκη από βοήθεια, έχοντας προβλήματα ψυχολογικά, ψυχιατρικά ή και ουσιών, οι οποίοι αρνούνται κάθε βοήθεια και επιμένουν να γυρίζουν στους δρόμους και στις πλατείες της Πάτρας;
Πρόκειται για άτομα μοναχικά που έχουν κλειστεί στον εαυτό τους και βρίσκονται σε άσχημη κατάσταση, χωρίς οι ίδιοι τις περισσότερες φορές να έχουν τη δυνατότητα να το αντιληφθούν. Τα περισσότερα από τα άτομα αυτά είναι πλέον γνωστά στους πολίτες της Πάτρας. Υπάρχουν όμως και άλλοι που εμφανίζονται κάθε φορά στις συνοικίες της πόλης καθώς ο αριθμός τους αυξάνεται.
Τις προάλλες ο γνωστός κύριος με τις σακούλες και την τραγιάσκα που έχει σοβαρό πρόβλημα αλκοολισμού εντοπίστηκε για ακόμα μία φορά σε κακή κατάσταση, πεσμένος στο έδαφος στο κάτω μέρος της Γεροκωστοπούλου, πάνω από την πλατεία Γεωργίου. Οι περαστικοί περνούσαν, αυτός ήταν σχεδόν αναίσθητος ενώ κανείς δεν του έδινε σημασία.
Το μεσημέρι της περασμένης Κυριακής μια κυρία που και αυτή είναι πλέον γνωστή στην Πάτρα, φώναζε στην συμβολή της οδού Κανακάρη και της Γούναρη, στους οδηγούς των οχημάτων, έχοντας κρεμάσει πάνω της μία ταμπέλα με τον αριθμό 666. Κανείς δεν της έδινε σημασία.
Αρκετά συχνά συναντούν οι περαστικοί από την πλατεία Μαρκάτου, έναν ψηλό κύριο με μουστάκι που κοιμάται στα παγκάκια και ο άνθρωπος φαίνεται ότι έχει πρόβλημα. Αυτός όταν περπατάει ψιθυρίζει φωναχτά πάντα κάτι για τον Ολυμπιακό, την ΑΕΚ και τα ποδοσφαιρικά, ρίχνοντας τα "γαλλικά" του.
Ένας άλλος κύριος μεγαλύτερης ηλικίας που περνάει πολλές φορές από τους δρόμους του κέντρου της Πάτρας, μιλάει μόνος του, σε έντονο ύφος, βρίζοντας άσχημα, έναν εχθρό που όμως είναι αόρατος. Και αυτός είναι γνωστός στους περισσότερους Πατρινούς. Υπάρχει και μία ακόμα περίπτωση ενός ξένου, πιθανότατα, μετανάστη που συχνάζει στην συμβολή της Ρήγα Φεραίου και της Αγίου Νικολάου, έχοντας και αυτός κάποιο σοβαρό πρόβλημα.
Ο νόμος δένει τα χέρια στους κοινωνικούς φορείς
Για να μην αναφερθούμε στη γυναίκα που στήνεται τα πρωινά στα φανάρια στις Ιτιές, ζητώντας την βοήθεια από τους οδηγούς, έχοντας πιθανότατα πρόβλημα με ουσίες. Παλιότερα υπήρχε η άστεγη γυναίκα που κοιμόταν στην πλατεία Υψηλών Αλωνίων και στις σκάλες της Τριών Ναυάρχων ή ο κύριος που είχε στήσει το σπιτικό του σε κεντρικό σημείο του πεζόδρομου της Ρήγα Φεραίου.
Και υπάρχουν ακόμα δεκάδες περιπτώσεις ανθρώπων που πλέον έχουν φτάσει στο σημείο να είναι γραφικοί γιατί η πολιτεία δεν μπορεί να κάνει κάτι για να τους βοηθήσει. Βλέπετε ο νόμος είναι τέτοιος που σε περίπτωση που οι άνθρωποι αυτοί αρνηθούν τη βοήθεια και θελήσουν να ζήσουν και πάλι στους δρόμους, κανείς δεν μπορεί να τους κρατήσει.
Όμως δεν παύει να έχουν ανάγκη από βοήθεια. Δεν είναι καιρός να γίνει κάτι πάνω σε αυτό τον νόμο, ώστε και οι κοινωνικές υπηρεσίες των αρμόδιων φορέων να μπορέσουν να κάνουν το έργο τους και να λειτουργήσουν θετικά για τους ανθρώπους αυτούς;
