ΒΙΠΕ και κατέγραψε τις διαδικασίες που ακολουθούνται, πως ο ελαιοκαρπός από τα φορτηγά οχήματα καταλήγει στους καυστήρες, πως ξηραίνεται, πως το ελαιόξυλο χρησιμεύει ως καύσιμο κ.α. Επίσης καταγράφουμε τις αντιδράσεις, αλλά ακόμη παραθέτουμε και τις απόψεις των υπευθύνων των πυρηνελαιουργείων που εξηγούν τι, πως παράγεται και γιατί δεν είναι βλαβερό για την υγεία μας. Η δυσοσμία βέβαια.. είναι μια άλλη υπόθεση και μια κοινή παραδοχή!
Ο εταίρος της ελαιουργίας ΕΠΕ Γιάννης Αργυρόπουλος εξηγεί γιάτι είναι τόσο έντονη η δυσοσμία του πυρήνα, ωστόσο σύμφωνα με τον ίδιο το νέφος δεν περιέχει επιβλαβή χημικά στοιχεία για τον άνθρωπο. Μία μονάδα παραγωγής πυρηνελαίου επεξεργάζεται τον ελαιοπυρήνα και την ψίχα της ελιάς τα οποία παραμένουν μετά την αφαίρεση του ελαιολάδου στα ελαιοτριβεία. Το εργοστάσιο παραλαμβάνει τον ελαιοπυρήνα χύμα, σε ποσότητες δεκάδων τόνων.
Εσωτερική Διαδικασία Παραγωγής
Ο ελαιοπυρήνας είναι ένα μίγμα πυρηνελαίου (~5%), πυρηνοξύλου (~45%) και νερού (~50%).
Υπάρχουν δύο βασικά στάδια παραγωγής του πυρηνελαίου: Η διαδικασία ξήρανσης και η διαδικασία απόσταξης.
Κατά τη διαδικασία ξήρανσης, ο ελαιοπυρήνας προωθείται σε μεγάλα κυλινδρικά ξηραντήρια, που θερμαίνονται και περιστρέφονται. Με τον τρόπο αυτόν εξατμίζεται η μεγάλη ποσότητα νερού που περιέχει, γεγονός που καθιστά δυνατή την αφαίρεση του λαδιού.
Η απόσταξη του πυρηνελαίου είναι μια διεργασία όμοια με την παραγωγή των περισσότερων σπορελαίων, που απαιτεί μεγάλη προσοχή και τέχνη. Χρησιμοποιείται το καθαρό εξάνιο (C6H14), το οποίο στην κυριολεξία "ξεπλένει" το λάδι μέσα από τον ελαιοπυρήνα. Το μίγμα λαδιού - εξανίου προωθείται έπειτα σε ειδικές δεξαμενές απόσταξης, όπου τα δύο συστατικά διαχωρίζονται τελείως. Μετά από αυτό το στάδιο το πυρηνέλαιο είναιέτοιμο προς αποθήκευση.
Το ξηρό υπόλειμμα της πυρήνας είναι το πυρηνόξυλο, το οποίο χρησιμοποιείται ως καύσιμη ύλη με θερμαντική ικανότητα ίση περίπου προς το ένα τρίτο αυτής του πετρελαίου θέρμανσης.
