Ήταν 13 Μάη όταν αισθάνθηκα πως ίσως υπάρχει ελπίδα, ίσως κάτι μπορεί να λάμψει στη χώρα αυτή, κάποιο διαμαντάκι έχει γυαλίσει μέσα στη λάσπη, δεν μπορεί.
Το νεοσύστατο Ινστιτούτο Δημόσιας Υγείας και Κοινωνικής - Εκπαιδευτικής Πολιτικής διοργάνωσε στην Πάτρα την 1η επιστημονική ημερίδα του με θέμα «Μελέτη και παρέμβαση στη δημόσια υγεία, στην κοινωνική και εκπαιδευτική πολιτική». Στην εκδήλωση δήλωσαν παρούσες διακεκριμένες στον χρόνο εθελοντικές ομάδες και εγκεκριμένα σωματεία όπως το Άλμα Ζωής, οι Γιατροί του κόσμου, η Ελληνική Ένωση για την αντιμετώπιση της Σκλήρυνσης κατά Πλάκας, ο Αιμοδότης και η Φλόγα. Την εκδήλωση τίμησαν με την προσφορά τους ο Ιατρικός Σύλλογος Πάτρας και η Ιερά Μητρόπολη. Η υγεία και η εκπαίδευση αποτέλεσαν την κινητήριο δύναμη για τη δομή πλείστων πολιτικών συστημάτων αλλά ακόμα είναι οι πλέον πάσχουσες κατηγορίες. Το ιδιαίτερα συγκινητικό σε αυτή τη σύσταση του ινστιτούτου ήταν η σύνθεση των ατόμων που πρωτοστατούν: ιατροί, νομικοί, εκπαιδευτικοί με προσφορά στα κοινά, ο καθένας στο μέτρο που μπορεί, αλλά και προς τέρψιν των αισθήσεών μας η συμμετοχή της σπουδαίας ορχήστρας Νυκτών Εγχόρδων Πάτρας «Θανάσης Τσιπινάκης» στη συναυλία-προσφορά του πανελλαδικά πολυαγαπημένου ερμηνευτή Γιάννη Χαρούλη.
Ο Γιάννης Χαρούλης είναι μια μοναδική περίπτωση καλλιτέχνη. Είναι τόσο αθόρυβος κοινωνικά όσο χρειάζεται για να κάνει «μεγάλο και διαπεραστικό θόρυβο» άμα τη εμφανίσει του στη σκηνή. Η αγάπη και η αλληλεγγύη που διδάσκουν τα τραγούδια που ερμηνεύει ήταν το τέλειο ταίριασμα για το ξεκίνημα αυτού του έργου που γεννήθηκε στην πόλη. Ένα μελλοντικό έργο που τίμησε ο δήμαρχος με την παρουσία του, ο Σταύρος Θεοδωράκης αλλά και ο δημοφιλής λογοτέχνης κ. Λογαράς. Όπως καταλαβαίνετε, λοιπόν, οι οιωνοί ήταν όλοι καλοί και με θετικό πρόσημο. Ο κόσμος μάλλον «παρασυρμένος» (συμπεριλαμβανομένου και εμού φυσικά) από τη φιγούρα του Χαρούλη, τη φωνή του σύγχρονου Ερωτόκριτου που παρευρέθηκε και γέμισε ασφυκτικά το Συνεδριακό Κέντρο του Πανεπιστημίου Πατρών και τελικά συνάντησε μια καινούρια, φρέσκια και πολλά υποσχόμενη ιδέα να παίρνει σάρκα και οστά. Είναι τόσο σημαντικό για την εξέλιξη αυτής της χώρας να ενισχύουμε και να διαφωνούμε ίσως μερικώς αλλά πρωτίστως να συμμετέχουμε σε παρόμοιες ενέργειες αν θέλουμε ακόμα να στηρίζουμε την τόσο ταλαιπωρημένη και απαχθείσα (δυστυχώς, όχι από τον Δία αυτή τη φορά) Ευρώπη μας.
