Type Here to Get Search Results !

Πάτρα, η αδικημένη πόλη

Πάτρα, η αδικημένη πόλη

Η Πάτρα και το λιμάνι της, η θαυμάσια θέση της, προκάλεσαν το ενδιαφέρον από την αρχαιότητα. Ο Παυσανίας περιγράφει το λιμάνι ως τμήμα της πόλης, με τον ναό του Ποσειδώνα και τα ιερά της Αφροδίτης. Ο Αλκιβιάδης, συμβούλεψε να ενωθούν το λιμάνι και η πόλη με τείχη. «Και Πατρέας τείχη καθείναι έπεσεν εις θάλασσαν». Στη συνέχεια το λιμάνι και η Πάτρα, είναι κέντρο εισαγωγικό και εξαγωγικό. Οι Αραβες γεωγράφοι, αναφέρουν την Πάτρα με την ονομασία «Λιμήν Πατρών». Οι αυτοκράτορες του Βυζαντίου και ιδιαίτερα οι Παλαιολόγοι, όπως γράφει ο ιστορικός Ζακυνθινός, φροντίζουν για την ανάπτυξη της πόλης και του λιμανιού. Επί φραγκοκρατίας, ονομάζουν την πόλη και το λιμάνι «Φράγκα Σκάλα». Η Πάτρα και η Βενετία, είναι τα κύρια Μεσογειακά Λιμάνια. Επί Τουρκοκρατίας, καταπλέουν στην Πάτρα πλοία κυρίως Μεσολογγίτικα αλλά και από το Λιβόρνο, σουηδικά, δανέζικα, ουγγρικά και ολλανδικά. Το σχέδιο πόλης του 1860 παρουσιάζει την οδό Αγ. Νικολάου να συνδέει το λιμάνι με το κάστρο. Τα πάντα ρει, διαπίστωσε ο μεγάλος φιλόσοφος Ηράκλειτος. Η θαυμάσια παραλία του πανέμορφου Πατραϊκού Κόλπου, έγινε χώρος κατάπλου και απόπλου πλοίων που μεταφέρουν εμπορεύματα. Απομονώθηκε και τελικά, χωρίστηκε με μπάρες από την πόλη ο λιμενικός χώρος. Εμεινε ο μόλος με τον φάρο και το εξαιρετικό εστιατόριο. Επί δικτατορίας των συνταγματαρχών τα κατέστρεψαν οι διορισμένοι στον ΟΛΠ.
Οταν στις εκλογές του 1910 ήλθε στην Πάτρα ο Ελευθέριος Βενιζέλος είπε: «Διά πρώτην φοράν βλέπω παραλιακήν πόλιν να έχει στρέψη τα νώτα της εις την θάλασσαν». Πραγματικά η Πάτρα είναι η μοναδική παραλιακή πόλη που δεν έχει μέχρι τώρα παραλία. Παραλία στον πανέμορφο πατραϊκό κόλπο που ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος στο βιβλίο του «Γεννήθηκα στο Χίλια Τετρακόσια Δύο» γράφει γι' αυτόν:
«Γεννήθηκα και μεγάλωσα σ' ένα από τα νεόκτιστα τότε, σπίτια της βόρειας πλευράς της πλατείας Αγίου Γεωργίου, άρα στην Ανω Πόλη, αλλά και στον πιο κεντρικό εξώστη της, που εδέσποζε επάνω στην περιορισμένων ακόμα διαστάσεων Κάτω Πόλη, και που μου έδωσε, από τα παιδικά μου χρόνια, τη δυνατότητα να ατενίζω κάθε στιγμή της ημέρας τον Πατραϊκό κόλπο, τα αντικρινά βουνά της Ρούμελης, το παραλιακό Κρυονέρι (νοερά και το ιερό Μεσολόγγι) και πέρα -προς τη Δύση, όπου γνώρισα τα πιο μαγευτικά ηλιοβασιλέματα- το ανοιχτό πέλαγος, που για τα μάτια της ψυχής μου ήταν το ορατό είδωλο του Απείρου. Η ανατολή του ήλιου σημειώνεται στην Πάτρα με αρκετή καθυστέρηση επάνω από το οροπέδιο, που παρεμβάλλεται ανάμεσα στις δυό υψηλότερες κορυφές του Παναχαϊκού. Ετσι, ακόμα και η Αυγή χάραζε για τα μάτια μου -και χαράζει ακόμα και τώρα, όσες φορές βρίσκομαι στην Πάτρα-, στη Δύση και στον Βορρά, στον Πατραϊκό Κόλπο και στα βουνά της Ρούμελης, πολύ προτού προβάλει επάνω από το τείχος του Παναχαϊκού ο ήλιος».
Ο μεγάλος Αλεξανδρινός ποιητής Κ. Π. Καβάφης, έμεινε στην Πάτρα λίγες ημέρες και γράφει πως τον μάγεψε ο Πατραϊκός Κόλπος. Το ίδιο έχουν γράψει και πολλοί άλλοι. Ευτυχώς τώρα, επιτέλους η προηγούμενη κυβέρνηση αποφάσισε όπως ανακοίνωσε, να προχωρήσει στο Δήμο, δηλαδή στην Πάτρα το παραλιακό μέτωπο από τις εκβολές του Διακονιάρη, μέχρι τις εκβολές του Μειλίχου. Το ίδιο δηλώνει και η σημερινή κυβέρνηση. Η «Πελοπόννησος» της 24ης Μαρτίου δημοσιεύει τι πρέπει να γίνει και η δημοτική αρχή προαναγγέλλει την διοργάνωση κινητοποιήσεων.
Περιμένουμε με την ελπίδα να πραγματοποιηθούν οι κυβερνητικές υποσχέσεις και να πάψει επιτέλους η Πάτρα μας να είναι η αδικημένη πόλη.
Τι να πρωτοθυμηθούμε; Ο πνευματικός γίγαντας Κωστής Παλαμάς, γεννημένος στην Πάτρα, γράφει σ' ένα ποίημά του: «Τα ψηλά τ' Αλώνια σου, τα ξάγναντα περίγυρα χαρά στα μάτια, βουνοκορφές γραμμένες, ηλιογέρματα». Ο δρόμος που περιβάλλει την πλατεία ήταν ο δρόμος του περιπάτου, των συναντήσεων, της γνωριμιάς. Τώρα το μικρό τμήμα που αφήνει το πλήθος των σταθμευμένων είναι δρόμος ταχύτατης κυκλοφορίας δίκυκλων και αυτοκινήτων του ενός πίσω από το άλλο. Τα Ψηλαλώνια, μία από τις πιο ωραίες πλατείες της Ελλάδας, έχει καταντήσει χώρος στάθμευσης μυριάδων ιδιωτικών αυτοκινήτων. Την προτομή του Κ. Παλαμά, πνίγουν δεκάδες από αυτά. Για καιρό, ακριβώς πίσω της, είχαν τοποθετήσει δύο τεράστιους κάδους απορριμμάτων. Στην «Πελοπόννησο» δημοσιεύθηκε κείμενό μου που στιγμάτιζα το πανάθλιο αυτό θέαμα. Τους μετάθεσαν λίγα μέτρα δυτικότερα… Το σπίτι που γεννήθηκε, στο κέντρο της πόλης, είχε εγκαταλειφθεί. Το έπνιγαν τα νερά της βροχής και θα είχε την τύχη του σπιτιού του Δημήτρη Γούναρη και του σπιτιού του Παναγιώτη Κανελλόπουλου, που έγιναν οικόπεδα. Ευτυχώς ομάδα μορφωμένων και ευαίσθητων πατρινών, με έξοδά τους έφτιαξαν τη στέγη. Ομως είναι κατάκλειστο. Το αγόρασαν προ καιρού δύο μη Πατρινοί που σκοπεύουν να το κάνουν πνευματικό κέντρο. Για την ώρα χυδαία και γελοία συνθήματα έχουν γραφτεί στην πρόσοψή του και στις κολόνες του πεζοδρομίου του. Στην πλατεία Ολγας, με πρωτοβουλία του αξέχαστου δημοσιογράφου και εκδότη Χρήστου Ριζόπουλου στήθηκε άγαλμα του Μεγάλου Πατρινού Ανδρέα Μιχαλακόπουλου. Αυτοδημιούργητος, υπέροχος δικηγόρος, πρωθυπουργός από τον Οκτώβρη του 1924 μέχρι το τέλος Ιουνίου 1925, οπότε πανικόβλητοι νάνοι βουλευτές, γκρεμίζουν την κυβέρνησή του και ψηφίζουν ως πρωθυπουργό τον ανεκδιήγητο Θ. Πάγκαλο που γίνεται ο πιο φαιδρός δικτάτορας στην ιστορία. Το διάστημα της κυβέρνησης Α. Μιχαλακόπουλου χαρακτηρίζεται από πλήθος έργων και επιτυχιών. Τον βιογραφώ στο βιβλίο μου «Μορφές και Θέματα» και τον χαρακτηρίζω «Δολοφονημένο Γίγαντα». Τον εξόρισαν επί βασιλομεταξικής δικτατορίας άρρωστο και πέθανε. Ο Γιώργος Σεφέρης περιγράφει την κηδεία του και έγραψε γι' αυτόν με τον τίτλο «Η Τελευταία Μέρα», ένα από τα πιο θαυμάσια ποιήματά του. Ο ανδριάντας του βεβηλώθηκε με γελοία γκράφιτι και ουσιαστικά μένει ακόμα βεβηλωμένος. Το σπίτι του στην οδό Ρήγα Φεραίου κατάκλειστο, θα έχει την τύχη των σπιτιών του Π. Κανελλόπουλου και του Δ. Γούναρη. Το ίδιο και για το τεράστιο Αρσάκειο. Για το παράρτημα του Πανεπιστημίου που τώρα δεν ανήκει σ' αυτό και το ρυπαίνει πλήθος υβριστικών επιγραφών. Για το άγαλμα του «αγωνιστή του 1821» στην πλατεία Ομονοίας που σ' αυτό γράφτηκε και παραμένει γραμμένο πανάθλιο σύνθημα. Παρόμοια συνθήματα είχαν γραφτεί στον ανδριάντα του Παλαιών Πατρών Γερμανού. Τα έσβησαν όταν προ ημερών έγινε κατάθεση στεφάνων για την 25η Μαρτίου, με πρωτοβουλία και παρουσία του κατά πάντα άξιου Μητροπολίτη μας. Ο κ. δήμαρχος και οι πλείστοι αρχηγοί των παρατάξεων έλαμψαν με την απουσία τους… Με τον τίτλο «Η Πάτρα είμαστε ή ο Χάνδακας» και φωτογραφίες η «Πελοπόννησος» της 23ης Μαρτίου, περιγράφει την απαράδεκτη και άθλια κατάσταση του οδοστρώματος των κεντρικών δρόμων. Οι βιομηχανίες που έδιναν ζωή στην Πάτρα, έχουν εξαφανιστεί.
Ευτυχώς, στον πνευματικό τομέα έχουμε το Πανεπιστήμιο Πατρών, έργο του Γ. Παπανδρέου και του Π. Κανελλόπουλου, τη Διακίδειο Σχολή Λαού Πατρών, την Εταιρεία Λογοτεχνών Ν.Δ. Ελλάδος, την ακάματη δραστηριότητα του Μητροπολίτη και των συνεργατών του. Επίσης θαυμάσιους συγγραφείς, ποιητές, πολλούς νέους και θαυμάσιους επιστήμονες σε όλους τους κλάδους. Η ιδιωτική πρωτοβουλία, κατασκεύασε φάρο στην παραλία μετά το τέρμα της υπέροχης οδού Τριών Ναυάρχων και δημιούργησε πλάι του εστιατόριο που θυμίζουν τον παλαιό φάρο και το προτιμούν πλείστοι πατρινοί.
Ας ελπίσουμε πως θα είναι η αρχή μιας πατρινής παραλίας. Ας ελπίσουμε.

Και οι τοπικές εφημερίδες, με πρώτη την «Πελοπόννησο», με δημοσιεύματα πνευματικού και καλλιτεχνικού περιεχομένου και με ένθετα βοηθούν πάρα πολύ.

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια
* Please Don't Spam Here. All the Comments are Reviewed by Admin.

ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΑΧΑΙΑ

ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ