Φαίνεται ότι στο ελληνικό δημόσιο, την ίδια στιγμή που εκατοντάδες άνεργοι κάνουν αιτήσεις για μία θέση στα πεντάμηνα προγράμματα της Κοινωφελούς Εργασίας, ελπίζοντας ότι θα τους πάρει κάποιος ΟΤΑ με βάση τα μόρια του ΑΣΕΠ, εξακολουθούν και κυριαρχούν χρόνιες ασθένειες που το χαρακτήριζαν τα προηγούμενα χρόνια, δημιουργώντας στερεότυπα για τους δημόσιους υπαλλήλους δικαίως ή και αδίκως πολλές φορές.
Ασθένειες που παραμένουν πληγές, είτε ο Δήμαρχος είναι αριστερός, είτε είναι κεντρώος, είτε δεξιός, είτε ακόμα και κομουνιστής. Πάρτε για παράδειγμα τα όσα συμβαίνουν σε συγκεκριμένες υπηρεσίες του Δήμου Πατρέων. Τα χορτάρια και τα κλαδιά έχουν «φουντώσει» σε πλατείες, δρόμους και συνοικίες της Πάτρας , αυτή την εποχή λόγω της άνοιξης που μπαίνει για τα καλά.
Είναι λογικό τα συνεργεία του Δήμου και οι υπάλληλοι που είναι υπεύθυνοι για την περιποίηση των δέντρων και του πρασίνου να έχουν μεγαλύτερη δουλειά αυτή την εποχή και η πόλη να έχει ακόμα μεγαλύτερη ανάγκη την εργασία τους. Όμως όλως τυχαίως και εντελώς ξαφνικά έξι άτομα από την αρμόδια υπηρεσία «πρασίνου» του Δήμου βγήκαν σε αναρρωτική άδεια!
Αποτέλεσμα ένεκα και του γεγονότος ότι έτσι και αλλιώς δεν υπάρχουν πολλά άτομα στην συγκεκριμένη υπηρεσία, το πράσινο να φουντώνει στις πλατείες, τα δέντρα να παραμένουν ακλάδευτα και οι συνοικίες της πόλης να θυμίζουν σε διάφορα σημεία τους «ζούγκλα».
Παράδειγμα πρώτο για την νοοτροπία που λέγαμε. Πάμε τώρα σε ένα δεύτερο. Είναι γνωστό ότι οι δρόμοι της Πάτρας είναι γεμάτοι από λακκούβες, τρύπες, «παγίδες», με την άσφαλτο σε διάφορα σημεία των δρόμων να υποχωρεί.
Το προηγούμενο διάστημα έβρεχε και τα συνεργεία του Δήμου που είναι υπεύθυνα για τα θέματα ασφαλτόστρωσης, οδοποιίας και συντήρησης των δρόμων δεν μπορούσαν να δουλέψουν όπως ήθελαν. Να όμως που ο καιρός άνοιξε και είναι ευκαιρία να γίνουν οι σχετικές εργασίες για να βελτιωθούν έστω και ελάχιστα οι δρόμοι – παγίδες της Πάτρας.
Πως όμως να γίνει αυτό, όταν η αρμόδια υπηρεσία, σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες, ενημερώνει ότι στις αποθήκες του Δήμου δεν υπάρχει το απαραίτητο υλικό. Όχι λόγω έλλειψης χρημάτων, αλλά γιατί για να υπάρξει το υλικό θα έπρεπε πρώτα, πολύ απλά, να είχαν ενδιαφερθεί οι ιθύνοντες, να προκήρυσσαν κάποιο διαγωνισμό και ο Δήμος παίρνοντας από ιδιώτες την καλύτερη προσφορά να το προμηθευόταν.
Μάλλον αδιαφόρησαν. Αυτά λοιπόν με τις χρόνιες ασθένειες που χαρακτηρίζουν ορισμένους υπαλλήλους και υπηρεσίες του δημόσιου τομέα (ευτυχώς ορισμένων και όχι όλων) είτε του ευρύτερου, είτε της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Και όλα αυτά σε ένα Δήμο ο Δήμαρχος του οποίου κόντεψε να πάει φυλακή, πριν από μερικούς μήνες υπερασπίζοντας τους υπαλλήλους και τους εργαζόμενους του, μη αφήνοντας τα κλιμάκια της τότε κυβέρνησης και των εταίρων να δουν τους φακέλους τους που είχαν τα σχετικά χαρτιά των προσλήψεων τους, στο πλαίσιο της περίφημης τότε αξιολόγησης του δημοσίου.
