Θέσπισε πιο αυστηρούς κανόνες για τη λειτουργία νόμιμων οίκων ανοχής. Με έναν σχετικό νόμο έθεσε πιο πολλά κριτήρια και αύξησε κατά πολύ τις αποστάσεις που θα έπρεπε να είχαν τα «σπίτια» από εκκλησίες, πλατείες, σχολεία, εκπαιδευτικά συγκροτήματα κλπ, ώστε να δικαιούνται την αδειοδότηση λειτουργίας.
Με απλά λόγια έβαλε περισσότερα εμπόδια προκειμένου έτσι να μειώσει τον αριθμό των οίκων ανοχής. Και υποτίθεται το έκανε για να προστατέψει το κοινωνικό σύνολο, και ειδικότερα τους νέους, από την παρουσία των κόκκινων φαναριών. Ποιο όμως ήταν τελικά το αποτέλεσμα;
Να κλείσουν πολλοί νόμιμοι, άρα και ελεγχόμενοι από την αστυνομία, οίκοι ανοχής και να αρχίσει να εξαπλώνεται ασταμάτητα και ανεξέλεγκτα η παράνομη πορνεία και δη η υπαίθρια πορνεία, με ό,τι αυτό συνεπάγεται βέβαια για τον κίνδυνο που ελλοχεύει για τη δημόσια υγεία.
Και ακόμα χειρότερα; Το ίδιο κράτος που υποτίθεται προσπαθούσε να βελτιώσει τα πράγματα άλλαξε τη νομοθεσία ώστε η παράνομη εκπόρνευση να μετατραπεί από πλημμέλημα σε απλό πταίσμα και ως εκ τούτου, οι διωκτικές Αρχές να έχουν κυριολεκτικά δεμένα τα χέρια και να μην μπορούν να σταματήσουν το κακό στη γέννησή του.
Έτσι, φθάσαμε στο σημείο ώστε στην Πάτρα να έχουμε οκτώ νόμιμους οίκους ανοχής όπου τα πάντα ελέγχονται κάθε 15 ημέρες από την Αστυνομία, ενώ έξω η υπαίθρια πορνεία «ζει και βασιλεύει»! Ξεκίνησε από εγκαταλελειμμένα σπίτια με τσιλιαδόρους απ’ έξω, μετακόμισε σε στενά σκοτεινά δρομάκια και σήμερα κυριαρχεί στους… κεντρικότερους δρόμους μεγάλων πόλεων. Μεταξύ αυτών και στην Πάτρα
Με απλά λόγια έβαλε περισσότερα εμπόδια προκειμένου έτσι να μειώσει τον αριθμό των οίκων ανοχής. Και υποτίθεται το έκανε για να προστατέψει το κοινωνικό σύνολο, και ειδικότερα τους νέους, από την παρουσία των κόκκινων φαναριών. Ποιο όμως ήταν τελικά το αποτέλεσμα;
Να κλείσουν πολλοί νόμιμοι, άρα και ελεγχόμενοι από την αστυνομία, οίκοι ανοχής και να αρχίσει να εξαπλώνεται ασταμάτητα και ανεξέλεγκτα η παράνομη πορνεία και δη η υπαίθρια πορνεία, με ό,τι αυτό συνεπάγεται βέβαια για τον κίνδυνο που ελλοχεύει για τη δημόσια υγεία.
Και ακόμα χειρότερα; Το ίδιο κράτος που υποτίθεται προσπαθούσε να βελτιώσει τα πράγματα άλλαξε τη νομοθεσία ώστε η παράνομη εκπόρνευση να μετατραπεί από πλημμέλημα σε απλό πταίσμα και ως εκ τούτου, οι διωκτικές Αρχές να έχουν κυριολεκτικά δεμένα τα χέρια και να μην μπορούν να σταματήσουν το κακό στη γέννησή του.
Έτσι, φθάσαμε στο σημείο ώστε στην Πάτρα να έχουμε οκτώ νόμιμους οίκους ανοχής όπου τα πάντα ελέγχονται κάθε 15 ημέρες από την Αστυνομία, ενώ έξω η υπαίθρια πορνεία «ζει και βασιλεύει»! Ξεκίνησε από εγκαταλελειμμένα σπίτια με τσιλιαδόρους απ’ έξω, μετακόμισε σε στενά σκοτεινά δρομάκια και σήμερα κυριαρχεί στους… κεντρικότερους δρόμους μεγάλων πόλεων. Μεταξύ αυτών και στην Πάτρα
