Ο ερχομός της Μέρκελ

Δυστυχώς, παρά την καθολικότητά του, εδώ, δεν έχει γίνει κατανοητό: από την Παρασκευή το μεσημέρι όταν ανακοινώθηκε η επερχόμενη επίσκεψη Μέρκελ στην Αθήνα, ένα κύμα αισιοδοξίας έχει καταλάβει πολλούς – ήταν ακριβώς όπως το κύμα πριν την επίσκεψη Σαμαρά στο Βερολίνο, τα αποτελέσματα του οποίου φάνηκαν μόλις είκοσι ημέρες μετά από εκείνο το ταξίδι και τις συναισθηματικές προσδοκίες που γέννησε – και φαίνονται τώρα ακόμα περισσότερο. Η Αγκελα Μέρκελ λοιπόν στην Αθήνα. Και τι θα πει; Τι θα κομίσει; Την απάντηση έδωσε την ίδια στιγμή που ανακοίνωνε την επίσκεψή της, ο εκπρόσωπός της στην καγκελαρία:«Η Γερμανία θέλει να βοηθήσει την Ελλάδα να σταθεροποιηθεί στην Ευρωζώνη. Αυτό το κάνουμε» […] «και μέσα από τα προγράμματα που αυτή τη στιγμή εφαρμόζονται στη χώρα. Η Γερμανία έχει εμπιστοσύνη στη μεταρρυθμιστική θέληση του πρωθυπουργού κ. Σαμαρά».Συνεπώς, τα πράγματα είναι απολύτως ξεκάθαρα: Πρώτον, οι Γερμανοί ήδη «βοηθούν», «αυτό το κάνουμε» λένε, επικαλούμενοι «τα προγράμματα που εφαρμόζονται». Δεύτερον, η καγκελάριος τρέφει εμπιστοσύνη στη «μεταρρυθμιστική θέληση» του πρωθυπουργού και αυτήν ακριβώς έρχεται να ενισχύσει. Δηλαδή, έρχεται να δηλώσει τη στήριξή της στην επίτευξη των στόχων που έχουν τεθεί. Να πει ότι αυτός είναι ο δρόμος και έτσι θα πρέπει να τον διανύσουμε, έχοντας τη στο πλάι μας. Η Αγκελα Μέρκελ δεν έρχεται λοιπόν για να αλλάξει κάτι. Ερχεται για να επιβεβαιώσει ότι αυτό που συμβαίνει θα πρέπει να εξακολουθήσει να συμβαίνει, όπως συμβαίνει – και σε αυτό, ναι, θα την έχουμε πλάι μας…

Υπάρχουν φωνές στην Αθήνα που λένε ότι αυτό το ταξίδι είναι μία ευκαιρία για να της «εκθέσουμε πλήρως την κατάσταση» και να «καταλάβει». Ανάμεσά τους, και οι φωνές των τριών πολιτικών αρχηγών που στηρίζουν την κυβέρνηση. Η αγωνία τους, είναι απολύτως αντιληπτή. Όμως, τους οδηγεί να αγνοούν τη σκληρή πραγματικότητα: υποτιμούν δραματικά τη Γερμανίδα καγκελάριο αν πιστεύουν ότι δεν έχει εικόνα την κατάστασης, σε βαθμό εξαιρετικής μάλιστα λεπτομέρειας: άλλωστε, έχει δηλώσει δύο φορές πόσο «ματώνει η καρδιά της» για τους Ελληνες που υποφέρουν.

Είναι θλιβερό να πιστεύουν οι άνθρωποι που έχουν στα χέρια τους τις τύχες της χώρας ότι με τον ερχομό της καγκελαρίου θα αλλάξει κάτι σε μια πολιτική που την έχει δηλώσει και ξαναδηλώσει αμέτρητες φορές. Και είναι διπλά θλιβερό όχι μόνον γιατί δείχνει μια οργανική αδυναμία κατανόησης αυτού που η ίδια η καγκελάριος τόσο συχνά λέει, αλλά και επειδή δείχνει επίσης ένα έλλειμμα κατανόησης του συνολικού, ευρύτερου πλαισίου και του τι συμβαίνει σήμερα σε όλη την Ευρώπη.Τι θα κάνει λοιπόν η Μέρκελ; Θα δει ότι η Αθήνα βρίσκεται στο χάλι που βρίσκεται και θα αλλάξει μια πολιτική που χρόνια τώρα έχει χαράξει το Βερολίνο σε ένα πλαίσιο κατά πολύ ευρύτερο για την Ελλάδα; Μήπως  τελικά, μαζί με το συναισθηματισμό του να αποδίδουμε σε μια πολιτική επίσκεψη χαρακτηριστικά που δεν έχει, μας τυφλώνει και ένας εγωισμός που ξεπερνά κατά πολύ τα μέτρα της χώρας;Η Αθήνα πρέπει να είναι έτοιμη να ακούσει εκείνα που πάντοτε ακούει. Όλα τα υπόλοιπα, είναι απλώς ευσεβείς πόθοι. Αν η κυβέρνηση επιθυμεί να πετύχει κάτι μέσα από αυτή την όντως σημαντική επίσκεψη, ένα και μόνο μπορεί να κάνει: να εξηγήσει στην καγκελάριο Μέρκελ πόσο κοντά βρίσκεται η Ελλάδα στην πλήρη κατάρρευση και πόσο επικίνδυνο θα είναι αυτό για όλους. Και, σε κάθε περίπτωση, να μην επαναλάβει το μέγα ψεύδος που έχει γίνει «καραμέλα» από το φόβο: αυτό το «θα εκπληρώσουμε τις υποχρεώσεις μας». Γιατί δεν θα τις εκπληρώσουμε και το γνωρίζουμε όλοι. Εν μέρει επειδή φταίμε, αλλά, τώρα πια, σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό, επειδή δεν είναι αντικειμενικά δυνατόν να συμβεί.

Αν θέλει λοιπόν η κυβέρνηση να κάνει κάτι που έχει μια ελπίδα να είναι χρήσιμο, ας δώσει την πραγματική εικόνα και τους ευρύτερους κινδύνους της. Αλλά, προς θεού, μην αρχίσουμε να λέμε πάλι τα ίδια: θα τα πληρώσουμε πολύ ακριβά…