Η μία μεγάλωσε στην Αθήνα, η άλλη στο Ναύπλιο. Συναντήθηκαν στη μουσική και έγιναν γνωστές με το όνομα «Νύφες του Βερολίνου». Θέματα των τραγουδιών τους είναι η σεξουαλικότητα, η εργένικη ζωή και η βία και πιστεύουν ότι η ελληνική κοινωνία είναι συντηρητική και υποκριτικήτου ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΚΙΝΤΣΑ
Πριν από έναν χρόνο περίπου οι Βerlin Βrides είδαν τα όνειρά τους να γίνονται πραγματικότητα. Εμφανίστηκαν στην Αγγλία στο «Βuffalo Βar» ως νικήτριες του Velvet Ρrize 2009 που διοργάνωσε το περιοδικό «Velvet».
Το «Αrtrocker Μagazine» τους απένειμε το βραβείο επιλέγοντας το μίνι άλμπουμ τους «Failure to Wank» ως μία από τις δύο καλύτερες ελληνικές κυκλοφορίες του 2008. Επειτα από αυτή τη συναυλία οι διοργανωτές του Οffset Festival τούς πρότειναν να εμφανιστούν στη σκηνή των νέων συγκροτημάτων του φεστιβάλ, όπου έπαιξαν τον Σεπτέμβριο του 2009. Ολα πρίμα για τις «Νύφες του Βερολίνου», οι οποίες προσφάτως παρουσίασαν τη νέα τους δισκογραφική δουλειά σε ένα επτάιντσο διαφανές βινύλιο με τα κομμάτια «Rejection Junkie» (Α side) και «Οff Τhe Rack» (Β side), σε παραγωγή και mastering Coti Κ. Ο ήχος τους, ένα «υβρίδιο» electro, punk και powerpop. Η Νατάσα, στιχουργός και τραγουδίστρια, και η Μαριλένα, συνθέτρια και κιμπορντίστρια, έχουν χώρο άραγε να εκφράσουν τους προβληματισμούς της και τη μουσική τους;
Η Νατάσα μεγάλωσε στην Αθήνα, συμμετείχε σε μουσικές παραστάσεις ως παιδί και αργότερα έκανε φωνητικά σε συγκροτήματα. Από το 2006 άρχισε να γράφει στίχους και έψαχνε μουσικούς. Η Μαριλένα σπούδασε Μουσική στο Ναύπλιο, την πόλη όπου μεγάλωσε. Ακολούθησαν σπουδές στη μουσική και στην Κοινωνιολογία, ασχολήθηκε με τη σύνθεση και σήμερα διδάσκει σε ωδείο, που είναι και το κύριο επάγγελμά της. Με τη Νατάσα γνωρίστηκαν από την κοινή τους πορεία στους Τax Collectors. Με την κουβέντα ανακάλυψαν τη μουσική χημεία που είχαν και την αγάπη τους για τη σκηνή του Βερολίνου. Το electro punk σχήμα ήταν πλέον γεγονός. Αυτό που τις κάνει να βγάζουν σπυράκια είναι όταν τις αποκαλούν γυναικείο συγκρότημα. «Συχνά μας αναφέρουν ως “γυναικεία” μπάντα και έχει καταντήσει πιο χαρακτηριστικό από το είδος της μουσικής που παίζουμε ή αυτά που θέλουμε να πούμε. Εχει μια υποτιμητική χροιά, όπως η “γυναικεία” λογοτεχνία ή ο “γυναικείος” κινηματογράφος- δεν υπάρχει αντίστοιχη “ανδρική” κατηγορία.Ευτυχώς όμως τα κομμάτια που γράφουμε έχουν απήχηση εξίσου και στα δύο φύλα. Τα τραγούδια μας έχουν θέματα τη σύγχρονη σεξουαλικότητα, την εργένικη ζωή, τη συναισθηματική και σεξουαλική κακοποίηση,τον φετιχισμό, την κλεπτομανία... Δεν αναπαράγουμε το κλισέ της εύθραυστης και διακοσμητικής γυναικείας παρουσίας».
Οι Βerlin Βrides είναι σκληρές και επιθετικές, όχι μόνο στον ήχο τους αλλά ενίοτε και σε αυτά που λένε και πράττουν. «Το περιβάλλον όπου ζούμε επηρεάζει τον ήχο μας:ζούμε στο κέντρο της πόλης που είναι βρώμικο, θορυβώδες και επιθετικό. Η γειτονιά μας, τα Εξάρχεια, είναι σαν ένα καζάνι που βράζει. Αυτή η αναταραχή βγαίνει και στη μουσική μας. Αν και τα θέματα των κομματιών είναι προσωπικά, φανερώνουν το πώς βλέπουμε την κοινωνία.Τhe personal is political.Το πανκ είναι η κραυγή του ανώνυμου μέσα στο πλήθος. Παίζουμε urban punk χωρίς κιθάρες! Οσο για την εκτόνωση της νεολαίας,πιστεύουμε ότι συγχέεται με τη βία.Γίνονται ξεσπάσματα σε λάθος στόχους.Αυτό που εξαγριώνει τη νεολαία είναι η σημερινή ελληνική πραγματικότητα,η διαφθορά στον πολιτικό χώρο και η ατιμωρησία.Νιώθουμε εγκλωβισμένοι στην αβεβαιότητα. Η εκτόνωση όμως δεν είναι λύση».
